"Wrony kraczą razem, a orzeł szybuje sam"

Przewaga liczebna w życiu stanowi bardzo ważny aspekt - większość oddanych na danego kandydata głosów daje mu mandat do sprawowania rządów z poparciem ludzi, a same grupy wielokrotnie w historii prowadziły rewolucje, niszczyły i tworzyły na nowo porządek świata i potrafiły zmieść z ziemi dosłownie wszystko, bo miały przewagę pod każdym względem.

 
W dzisiejszych realiach grupa stanowi bardzo ważny punkt w życiu - jako istoty stadne żyjemy w grupie, lgniemy do niej i choć możesz się oburzyć i przywołać tutaj przykład intro i ekstrawertyków aby obalić moje założenie, to powiem Ci, że mimo wybranego stylu życia introwertycy również nie poradziliby sobie z rzeczywistością gdyby grupy zabrakło-bo czym byłby introwertyzm bez właśnie tego odrzucenia grupy? Kim byłby introwertyk gdyby społeczeństwo, które odrzuca przestało istnieć? No właśnie...

Grupy człowieka tworzą i kreują - począwszy od rodziny, poprzez kolegów i koleżanki z piaskownicy, a skończywszy na przyjaciołach z liceum-człowiek w życiu przejdzie przez wiele grup i wiele grup odciśnie na nim swoje piętno. Mimo indywidualizmu jaki mamy w sobie chłoniemy zachowania, a często też uzależniamy się od grup. Grupa ma to do siebie, że może stanowić świetne wsparcie w życiu, ale może też wykorzystywać i tłamsić.

Grupa charakteryzuje się pewnym podziałem ról i zajęć - i bardzo trudno przemknąć i zmienić taką funkcję. Trudno będzie odebrać tytuł liderowi grupy jeśli ten jest szanowany przez jej członków. Grupa to mimo wszystko skupisko ludzi o różnych więzach, a raczej najbardziej powiązanych z liderem, bo to ona spala tą grupę i dogaduje się dobrze ze wszystkimi (lub cała grupa na czele z liderem razem bierze "na celownik" jedną osobę)

Przechodząc wreszcie do sedna po dość długim "wstępie"
Największym minusem grupy jest pewnego rodzaju egoizm i zatracenie indywidualnego podejścia. Grupę tworzą ludzie w pewnym sensie bliscy obie i co najważniejsze-o podobnych upodobaniach i poglądach. Jakiekolwiek odstępstwo i wyrażenie opinii innej niż ta przyjęta przed grupę skutkuje pewnego rodzaju odrzuceniem. Grupa potrafi uzależnić. Jest ucieczką dla niepewnych siebie i tych, którzy nie dostrzegają w sobie talentów (często mylnie, ale wynika to z np. zaniżonej samooceny)

Postrzegam grupy bardzo często jako bardziej wzajemnie dołujące się, a nie wspierające. Dostrzegam też taką typowo polską (wiem, że to stereotyp, ale w każdym stereotypie jest jakieś ziarnko prawdy) zasadę - jeśli ja mam źle, to niech inny ma gorzej. Czy sukces jednostki cieszy grupę? Rożnie z tym jest. Ludzie w pełni sobie ufający i znający się "jak łyse konie" oczywiście Cię wesprą, a czasem nawet pchną do przodu, natomiast bycie  grupie mi kojarzy się z ucieczką i lękiem przed rozwojem osobistym i pewnego rodzaju marnowaniem życia.Samorozwój jest bardzo ważny dla jednostki, bo dotyczy bezpośrednio jej. I jest niezwykle ważny, bo grupy się zmieniają, a ty pozostaniesz "ze sobą" taki jaki jesteś. Pamiętaj, że przede wszystkim musisz wyrobić w sobie opinie, światopoglądy i zachowania, które pozwolą Ci się identyfikować się z daną grupą. Ludzie z którymi od początku złapiesz wspólne fale będą traktować Cię inaczej niż zbitka praktycznie obcych Ci ludzi.
W najogólniejszym skrócie-Przede wszystkim postaw na rozwój osobisty, a grupy osób dobieraj sobie tak, aby w życiu Cię wspierały, a nie dołowały.